چالش‌های واردات مرغ گوشتی و ضرورت شفاف‌سازی در اجرای طرح آرین
ارتباط فردا: یازدهمین نشست از یازدهمین همایش سالانه اقتصاد مقاومتی با موضوع «الگوی احیا و ارتقا مرغ لاین آرین» برگزار شد. در این نشست کارشناسان و مسئولان بر ضرورت جایگزینی تدریجی سویه آرین در بازار گوشت مرغ، تاکید کردند و اقدامات دولت در این زمینه طی سال‌های اخیر را ارزیابی کردند. همچنین الزامات و اقدامات لازم برای تحقق سهم ۲۰ درصدی سویه آرین در بازار گوشت مرغ با توجه به هدف‌گذاری برنامه هفتم پیشرفت پیشنهاد و ارائه شد.
در این نشست مجتبی زاغری، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران گفت: در حوزه مرغ آرین ۳ مشکل اساسی وجود دارد که نیازمند بررسی دقیق و ارائه راهکارهای مناسب است.
وی درباره نخستین مشکل، عنوان کرد: سیاست‌گذاری نادرست و تعدد متولیان است. سیاست‌گذاری نادرست در حوزه مرغ آرین است. به عنوان مصداق، مراکز متولی این امر بسیار متنوع بوده و شامل وزارت جهاد کشاورزی، وزارت دفاع و یک وزارت امنیتی دیگر می‌شود. این تعدد متولیان، باعث ایجاد ناهماهنگی، تداخل وظایف و عدم تمرکز در سیاست‌گذاری شده است.
وی افزود: دومین مسئله، ضعف بنیه ژنتیکی سویه آرین و عدم پذیرش توسط مرغداران است. عدم بنیه یا توان ژنتیکی کافی سویه آرین است که باعث شده مرغداران تمایل چندانی به استفاده از آن نداشته باشند. اگرچه این سویه پیشرفت‌هایی داشته است، اما نهایتاً وزن آن در سن ۴۲ روزگی به ۲.۶ کیلوگرم می‌رسد که در مقایسه با سویه‌های معروف دیگر، بیش از ۴۰۰ گرم اختلاف دارد. همچنین، اختلاف ضریب تبدیل نیز حدود ۰.۲ است، به این معنی که به ازای تولید هر کیلوگرم گوشت، ۲۰۰ گرم دان بیشتری مصرف می‌شود. این اختلافات قابل توجه، باعث شده است که مرغداران به دلیل کاهش سودآوری، از استفاده از سویه آرین خودداری کنند. کاهش این اختلافات نیازمند زمان و تلاش زیادی است.
این عضو هیئت علمی دانشگاه تهران تصریح کرد: سومین مشکل، ضعف بنیه علمی و محدودیت‌های تکنولوژیکی است. ضعف بنیه علمی و محدودیت‌های تکنولوژیکی در این حوزه است. در سطح جهان، تنها دو سازمان معتبر برای ارتقای ژنتیک مرغ وجود دارد که نشان‌دهنده دشواری و پیچیدگی این کار است. بقای لاین‌های مرغ، وابسته به تحقیقات مستمر و استفاده از تکنولوژی‌های روز است. متأسفانه، ما در این زمینه از نظر تکنولوژی و شناخت علمی، توانایی کافی نداریم. لذا، لازم است ابتدا شناخت خود را در این زمینه کامل کنیم تا بتوانیم توانایی‌های خود را به طور مؤثر به کار بگیریم.
