حکایت گروه زنانه‌ای که ۳۰ سال دوام داشت | بیت‌الزهرا(س) از انقلاب تا دفاع مقدس
به گزارش همشهری آنلاین، محدوده خیابان پیروزی یکی از نقاط پرسروصدای تهران در بهمن ۱۳۵۷ بود. خیلی ها معتقدند بعد از تصرف پادگان های نظامی این محدوده توسط مردم و پیوستن افسران ارتش به صف انقلابیون، انقلاب در آستانه پیروزی قرار گرفت.
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
زنان انقلابی خیابان پیروزی نقش پررنگی در این معادلات ایفا کردند و در صف اول مبارزه با رژیم پهلوی بودند. در آن روزهای پرالتهاب، گروهی از زنان انقلابی محدوده چهارراه کوکاکولا با تاسیس گروهی، مبارزه علیه رژیم پهلوی را شروع کردند و فعالیت‌های آنها تا پیروزی انقلاب و ورود امام به کشور ادامه پیدا کرد.
عبدالله قربانی، فرزند یکی از اعضای گروه زنان انقلابی در این باره می‌گوید: «گروه بیت الزهرا(س) توسط ۱۰ نفر از زنان انقلابی خیابان ۲۱ متری دهقان تشکیل شد. خانم شکاری مدیر گروه بود که در سال های قبل از انقلاب، به طور پنهانی جلساتی برای حمایت از جریان انقلاب برگزار می کرد. در همان جلسات قول و قرارهای حضور در راهپیمایی گذاشته می شد و پخش نوارهای سخنرانی امام و توزیع اعلامیه های امام هم جزء فعالیت های اصلی آنها بود.»
فعالیت گروه بیت‌الزهرا(س) با پیروزی انقلاب متوقف نشد و زنان انقلابی محله دهقان در سنگر جدیدی به فعالیت شان ادامه دادند و در سال های دفاع مقدس حامی معنوی رزمنده های ایرانی بودند.
قربانی در این باره می گوید: «با شروع دفاع مقدس، زنان انقلابی گروه بیت‌الزهرا(س) دور هم جمع شدند و به حمایت از رزمنده‌ها پرداختند. در آن سالها شور عجیبی در محله ما ایجاد شده بود. آقای تقوی، همسر یکی از اعضای گروه بیت الزهرا(س)، مغازه دودهنه اش را در اختیار زنان انقلابی محله قرار داده بود و همین مغازه به پایگاه کمک‌رسانی شرق تهران به جبهه های جنوب تبدیل شد. این گروه از سال ۱۳۴۰ و همزمان با شروع نهضت امام تشکیل شد و با احتساب سال‌های دفاع مقدس قریب به ۳۰ سال دوام داشت. زنان انقلابی محله دهقان در مغازه آقای تقوی ۳ نوع فعالیت را برای خودشان تعریف کرده بودند. یکی از کارها این بود که درآمد حاصل از کسب و کارهایی مثل پخت و پز و تولید مانتو را به عنوان وجه نقد به جبهه ارسال می کردند. فعالیت دومشان این بود که برای رزمنده ها لباس می بافتند و دستی هم در جمع‌آوری کمک های مردمی و انتقال کمک ها به جبهه داشتند. روال کارشان هم این گونه بود که وقتی کامیون حامل کمک‌ها آماده می شد دو نفر از اعضای گروه به عنوان همراه راهی جبهه می شدند و چند روز در پشت جبهه فعالیت می کردند.»
