مردی که با یک چمدان و عروسک هایش زندگی اش را روایت می کند | جشنواره عروسکی می تواند به دیده شدن کارها کمک کند

همشهری آنلاین، شقایق عرفی‌نژاد: باغ وحش کاغذی نوشته و کار یکتا افشار از جمله نمایش‌های بخش بزرگسال جشنواره بود که بر اساس نمایشنامه «باغ وحش شیشه‌ای» تنسی ویلیامز نوشته شده است. یکتا افشار نویسنده و کارگردان این نمایش پیش از این به عنوان بازیگر در نمایش‌های زندگی چیزی جز یک کمدی نیست و موش + گربه و همینطور نمایشنامه خوانی رویاهای صادقانه سیمون ماشار و اسب قاتلین بازی کرده و باغ وحش کاغذی اولین تجربه کارگردانی او در حوزه نمایش عروسکی است. در این گفت‌وگو او از اجرای این نمایش و اهمیت نمایش عروسکی می‌گوید:

از اجرای دیروز بگویید. چطور تجربه ای بود؟

اجرای خوبی بود و مخاطب آن را دوست داشت. به خصوص در اجرای دوم بازخوردهای خیلی بهتری داشتیم.

در باره متن بگویید. ارتباطش با باغ وحش شیشه ای تنسی ویلیامز چیست؟

در این نمایش ما شخصیت تام در نمایشنامه باغ وحش شیشه‌ای را شخصیت اصلی نمایش گرفتیم. در نمایش ما او دوره‌گردی است که با یک چمدان و عروسک‌هایش اجرا می‌کرده و حالا هم با عروسک‌هایی که ساخته زندگی خودش را برای تماشاگر اجرا می‌کند. همه چیز ما از این چمدان بیرون می‌آید و تام ماجراهای بیست سال پیش زندگی‌اش را روایت می‌کند.

تکینک کار چیست؟

تکنیک کار تیبل تاپ است که به آن نمایش رومیزی هم گفته می‌شود و یک اجرای بازیگر محور است.

از مشکلات کار بگویید.

من در دوره‌ای با عروسک‌ساز دیگری در دوره اول بازبینی جشنواره کار کرده بودم که بعد از اجرای بازبینی دچار مشکل شدند و من باید در زمان کوتاهی که تا بازبینی دوم داشتیم عروسک‌های دیگری تولید می‌کردم. البته هزینه‌های کار هم از مشکلات بسیار بزرگ ما بود. چون تمامش را خودم هزینه کردم و تا رسیدن به اجرا هیچ کمک هزینه ای دریافت نکرده بودم.

شما بازیگر هستید و نمایش غیرعروسکی هم کار کرده اید. در مورد جایگاه نمایش عروسکی در تئاتر ما در مقایسه با تئاتر غیرعروسکی چه نظری دارید؟

به نظر من هنوز نمایش عروسکی در جامعه ما جا نیفتاده است. دیدگاه اکثریت این است که نمایش عروسکی تنها برای کودکان است. در صورتی که ما اجراهای بزرگسال خیلی خوب داریم که به دلیل همین تصور اشتباه مخاطب و بازخورد کم‌تری دارند. در صورتی که ما با تکنیک‌های کار عروسکی و جلوه‌های این گونه تئاتر کارهایی می‌توانیم بکنیم که در نمایش‌های دیگر قادر به انجام آن نیستیم و نمی‌توانیم آن مفهوم را منتقل کنیم.

جشنواره تهران مبارک به نظرتان چقدر می‌تواند به رشد نمایش عروسکی و به گروه‌ها برای دیده شدن کارهایشان کمک کند؟

با توجه به سابقه نمایش‌های عروسکی و حمایت‌هایی که از انجمن نمایش عروسکی دیده‌ام، به نظرم می‌تواند خیلی کمک‌کننده باشد. به خصوص برای کسانی که تازه شروع به این کار کرده‌اند. می‌تواند مسیری را برایشان ایجاد کند که هم با کسانی که سابقه زیادی در نمایش عروسکی دارند آشنا شوند و هم کارهایشان دیده شود.

در باره نحوه برگزاری جشنواره چطور؟ چه نکته‌های مثبت و منفی دیده‌اید؟

من نکته منفی ندیده ام. این که می‌توانیم ارتباط خوبی با جشنواره داشته باشیم و اگر مشکلی وجود داشته باشد سعی می‌کنند آن را حل کنند، ‌ به نظرم خیلی خوب است.