چاه ویل خاورمیانه برای یانکی ها

به گزارش همشهری آنلاین، براندازان در حالی به سیاست توسعه محور مقاومت حمله میکنند که غربی ها برای سلطه بر غرب آسیا، متحمل هزاران میلیارد دلار هزینه شده اند.

اذعان ترامپ به ناکامی آمریکا: دونالد ترامپ دی 1397 پس از سفر مخفیانه به یک پایگاه آمریکا در عراق گفت: خیلی غم انگیز است که هفت تریلیون دلار در خاورمیانه هزینه کنی اما برای رفتن به آنجا ناچار باشی سفرت را تا این حد فوق العاده مخفیانه نگه داری.

نیم میلیونی کشته هدیه واشنگتن به بغداد و کابل: آمریکا پس از حوادث 11 سپتامبر سال 2001، بیش از 500 هزار نفر را در دو کشور عراق و افغانستان و همچنین در پاکستان کشته است.

جوخه 5 میلیون نفری: در نتیجه جنگ‌هایی که آمریکا و هم پیمانان آن از زمان حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ در سراسر غرب آسیا و شمال آفریقا به اجرا درآورده اند، جان خود را از دست داده‌اند.

خرج کاخ سفید در سوریه: عبدالباری عطوان، تحلیلگر مسائل منطقه اردیبهشت سال گذشته تصریح کرد که آمریکا برای جنگ اول داخلی در سوریه دست‌کم 500 میلیارد دلار هزینه کرده است.

تقلای بیهوده برای نابودی انصارالله: آمریکا در یمن و برای نابودی انصارالله مجموعا بیش از 600 میلیارد دلار هزینه کرد. واشنگتن از فروردین 1394 تا فروردین 1402، یعنی هشت سال جنگ ائتلاف عربستان علیه یمن، به میزان 63 میلیارد دلار سلاح به ریاض فروخت.

بقای صهیونیست ها با دلارهای واشنگتن: بر اساس برآوردهای رسمی نهادهای اسرائیلی که آبان ماه امسال منتشر شد، کل هزینه جنگ این رژیم علیه غزه و لبنان بیش از 60 میلیارد دلار تخمین زده شد که آمریکا 70 درصد این رقم را تأمین کرده است.

تقلای سایبری براندازان برای بزرگ نمایی از هزینه های منطقه ای ایران

پس از سقوط دولت سوریه، تلاش سایبری گسترده ای از سوی براندازان شکل گرفت مبنی بر اینکه آنچه در سوریه اتفاق افتاده، در واقع هدررفت هزینه های به اذعان آنها سرسام آور تهران برای سازوبرگ بخشیدن به محور مقاومت است. این ادعاها اما بر اساس مواضع مقامات نظامی و منابع مطلع، نسبتی با واقعیت ندارد.

اول: در پس خط دروغ پراکنی درباره هزینه های نظامی ایران در منطقه، آشکارا میتوان رد پای صهیونیست ها را مشاهده کرد. چندی پیش، نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی به در پیامی تصویری به مردم ایران، مدعی شد ک جمهوری اسلامی 30 میلیارد دلار در سوریه و 20 میلیارد دلار برای حزب‌الله هزینه کرده است. این در حالیست که بنابر اعلام ناظران و کارشناسان، هزینه های ایران برای دفاع از جبهه حق، بسیار کمتر از ارقام ادعایی است.

دوم: ابوالفضل ظهره‌وند، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی اخیرا در مصاحبه ای با اشاره به خط دروغ پراکنی آمریکایی ها و صهیونیست ها درباره هزینه های نظامی ایران در منطقه، ضمن رد ادعاهای مطروحه، تصریح کرد که دشمنان برای تغییر ژئوپلتیک منطقه ۵ هزار میلیارد دلار هزینه کردند اما در مقابل، ایران تنها ۵۰ میلیارد دلار هزینه کرد که در برابر هزینه های غربی، بسیار ناچیز است.

سوم: با یک جستجوی ساده در مجازی، میتوان به مواضع برخی مقامات نظامی کشورمان درباره میزان هزینه های نظامی ایران در منطقه دست یافت که در مجموع تصدیق کننده اظهارات ظهره وند هستند. برای نمونه، سردار محمدرضا نقدی دی ماه 1399 در یک برنامه تلویزیونی با اشاره به هزینه های سنگین غربی ها برای تحقق اهداف استعماری شان گفت: «آن‌ها در ۳۰ سال گذشته ۷ هزار میلیارد دلار در منطقه هزینه کردند در حالی که جمهوری اسلامی ایران در این مدت ۱۷ میلیارد دلار برای همه فعالیت هایش از جمله دیپلماسی، کار فرهنگی و دفاعی در منطقه هزینه کرده است».

چهار ماه پیش از موضع نقدی، یعنی در مهرماه سال 1399، سردار علی فدوی با اشاره به هزینه های ایران در منطقه از زمان شکست اسرائیل در سال 2006 تصریح کرد: «هزینه کل حضور نظامی ایران در منطقه از سال ۲۰۰۶ تا امروز کمتر از ۲۰ میلیارد دلار بود».

چهارم: هدف اصلی خط آمریکایی-صهیونیستی از بزرگ کردن هزینه های منطقه ای ایران، که صد البته بسیار کمتر از هزینه های عجیب آمریکا و شرکایش است، ایجاد یک اتصال معنادار میان «میدان-معیشت» است تا با توجه به مضایقات اقتصادی، توده های مردم علیه سیاست های رسمی وضعیت جنبشی/شورشی پیدا کنند.

پنجم: آنچه درباره هزینه های نظامی آمریکا و شرکایش برای ایجاد ناامنی در منطقه مطرح شد، جدای از سیاست های معطوف به جنگ روانی است. یکی از نهادهای مهم و مرکزی آمریکا برای اعمال جنگ شناختی و ادراکی علیه مردم منطقه و به ویژه مردم ایران، «کمیسیون مشورتی دیپلماسی عمومی» است که سال 1948 توسط کنگره آمریکا تشکیل شد، از سال 2013 تا کنون، هر سال گزارشی تحت عنوان «گزارش جامع سالانه دیپلماسی عمومی و پخش برنامه بین‌المللی» را در کنار گزارش‌های دیگر منتشر می‌کند و هدفش «حمایت از اقدامات مؤثرتر برای درک، آگاه‌سازی و نفوذ در میان مخاطبان خارجی» است.